| توسعه اقتصادی و سرمایه گذاری برای تولید از طریق اقتصاد دریا |
| کد مقاله : 1009-IMB |
| نویسندگان |
|
محمد سعید ذبیحی دان *1، وحید کفیلی2 1دکتری اقتصاد شهری و منطقه ای، استادیار و عضو هیات علمی گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اراک، اراک، ایران. 2استادیار و عضو هیات علمی گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اراک، اراک، ایران. |
| چکیده مقاله |
| اصطلاح "اقتصاد آبی " به طور گسترده به فعالیت‌های اقتصادی مرتبط با اقیانوس‌ها، دریاها و مناطق ساحلی مربوط می‌شود که امکان استفاده از منابع را در عین حفظ سلامت اکوسیستم اقیانوسی فراهم می‌کند. حیات از اقیانوس‌ها سرچشمه می‌گیرد و آنها با تولید اکسیژن، جذب دی‌اکسید کربن، بازیافت مواد مغذی و تنظیم آب‌وهوا و دمای جهانی به حمایت از همه حیات می‌پردازند. اقتصاد آبی یا اقتصاد اقیانوسی، اصطلاحی است که برای توصیف فعالیت‌های اقتصادی مرتبط با اقیانوس‌ها و دریاها استفاده می‌شود. بانک جهانی اقتصاد آبی را به عنوان «استفاده پایدار از منابع اقیانوسی به نفع اقتصاد، معیشت و سلامت اکوسیستم اقیانوس» تعریف می‌کند. اقتصاد آبی یک اقتصاد کم آلاینده، کارآمد از نظر منابع می‌باشد که مبتنی بر الگوهای مصرف و تولید پایدار، بهبود رفاه انسانی و برابری اجتماعی، ایجاد ارزش اقتصادی و اشتغال و کاهش قابل توجه خطرات زیست‌محیطی و کمبودهای زیست‌محیطی می‌باشد. امروزه بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته در دنیا تمرکز خود را در شهرهای ساحلی خود قرار داده‌اند. با مطالعه این کشورها می‌توان بیان نمود که بیش از ۸۰ درصد از شهرهای بزرگ این کشورها در مناطق ساحلی قرار دارند و امروزه به‌عنوان قطب‌های تجاری شناخته می‌شوند. این در حالی است که در کشور عزیز ما ایران توسعه شهرنشینی عمدتاً در مناطق مرکزی متمرکز شده است و شهرهایی که در مناطق ساحلی ایران هستند دارای جمعیت بسیار کمی می‌باشند و باتوجه به نبود زیرساخت‌های مناسب در این شهرها توان بهره‌برداری از منابع عظیم دریایی میسر نمی‌باشد. |
| کلیدواژه ها |
| اقتصاد آبی، اقتصاد اقیانوس، توسعه اقتصادی، ایران. |
| وضعیت: پذیرفته شده |
